In 1898 werd Jan Slauerhoff in Leeuwarden geboren. In Amsterdam studeerde hij geneeskunde en leerde daar Simon Vestdijk kennen. In 1921 publiceerde Slauerhoff zijn eerste gedichten.
Zijn eerste dichtbundel kwam in 1923 uit met als titel Archipel. Slauerhoff is een typisch voorbeeld van een romanticus. Hij wilde altijd zijn waar hij niet was. Als hij als scheepsarts op zee werkte schreef hij over zijn verlangen naar het land en op het land schreef hij over zijn verlangen naar de zee. Na wisselend op zee en aan de wal gewerkt te hebben overleed hij in 1936 in Hilversum aan tuberculose.
Bibliografie:
1923 – Archipel
1926 – Clair-obscur
1928 – Oost-Azië
1928 – Eldorado
1929 – Fleurs de marécage
1930 – Saturnus
1930 – Yoeng poe tsjoeng
1930 – Serenade
1933 – Soleares
1936 – Een eerlijk zeemansgraf
1947 – Verzamelde gedichten
1947 – Al dwalend
1978 – Alleen in mijn gedichten kan ik wonen
1989 – Zeven nagelaten gedichten